Daar sta ik dan na jouw overlijden. ‘Neem je tijd!’, ‘pas goed op jezelf!’ en nog veel meer wordt tegen me gezegd, maar juist al deze lief bedoelde woorden roepen allerlei vragen bij mij op. ‘Waar moet ik op passen en hoeveel tijd moet ik nemen ...?’ Ik krijg ineens onbedwingbaar veel behoefte aan handvatten en protocollen, maar niemand lijkt mij daar mee te kunnen helpen. Langzaam voel ik steeds meer verwarring, angst en wanhoop opkomen. Ik herken mijzelf niet meer, snap niet meer hoe ik kan functioneren. Steeds meer verlies ik de realiteit uit het oog, maar als bijna alle kracht weg is om te kunnen vechten, begin ik langzamerhand te begrijpen dat er maar één weg is om nog door te gaan met mijn leven ... Willy de Hoop beschrijft haar intense rouwproces na de dood van haar man. Ze wil daarmee anderen die met rouw te maken hebben, tot steun zijn. Inzicht geven en behulpzaam zijn in het doen van de volgende stap, in het volgende uur of de volgende dag.

In het eerste deel beschrijft de auteur de ziekte van haar man: hij was jaren hart- en longpatiënt. Het tweede deel over 'verdoving' geeft informatie over de eerste dagen na zijn dood. Dan begint het toch tot de vrouw door te dringen dat haar man dood is, voorgoed weg. Daarna begint er een tijd van vallen en opstaan: het grote verdriet - het de ene keer wèl, de andere keer niet aankunnen daarvan. Het is de bedoeling van de auteur met haar boek anderen te helpen tijdens hun rouwproces.

Voorwoord van Marinus van den Berg Persoonlijk verhaal over rouwverwerking Pastoraal

Willy de Hoop-Jonas (1959) is getrouwd (weduwe van) met Charles. Ze schreven samen het boek ‘Hoop doet leven’, een verhaal van een leven tussen hoop en wanhoop. Over de periode dat Charles ten gevolge van een ernstige longaandoening een lange periode op de Intensive Care verzorgd werd. In dit nieuwe boek beschrijft Willy het leven na het overlijden van Charles. Hoe graag je dan een houvast wilt hebben om te weten hoe je verder kunt leven. Willy geeft naast haar werk in de zorg ook lezingen over de impact die het verblijf op een IC kan hebben en hoe om te gaan met de dood van een geliefde.

Voorwoord Marinus van den Berg 1. Ziek 2. Toch intensive care 3. Sombere vooruitzichten 4. Verdoofd 5. Waar blijven de handvatten? 6. Verder 7. Goede voornemens 8. Pas op de plaats 9. Weer werken 10. Ik wil niet meer vechten 11. Moe maar ik moet verder ... 12. Zwaard van Damocles 13. Helemaal op 14. Lichtpuntjes 15. Inzichten 16. De laatste puzzelstukjes 17. Mijn weg